- ขอบข่าย
- บทนิยาม
- แบบ
- การกำหนดรหัสสำหรับอักขระไทย
- วิธีเรียกรหัสในตารางรหัส
- รหัสสำหรับอักขระไทยในตารางรหัสที่ขยายต่อจากตาราง ISO 646
- รหัสสำหรับอักขระไทยในตารางรหัส EBCDIC
1. ขอบข่าย
| 1.1 | มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้กำหนด แบบของรหัสสำหรับอักขระไทยที่ขยายต่อจาก |
| ตาราง ISO 646 และรหัสสำหรับอักขระไทยในตารางรหัส EBCDIC (extended | |
| binary coded decimal interchange code) การกำหนดรหัสอักขระไทย และ | |
| วิธีเรียกรหัสในตารางรหัส | |
| 1.2 | มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้กำหนด รหัสสำหรับอักขระไทยเพื่อใช้แลกเปลี่ยนข้อมูล |
| ระหว่างระบบคอมพิวเตอร์ การแลกเปลี่ยนนี้ให้รวมถึงการบันทึกข้อมูลในรูปรหัสลงบนสื่อ | |
| (media) ด้วย | |
| 1.3 | มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ครอบคลุมเฉพาะอักขระไทย โดยยึดหลักการไม่เปลี่ยน |
| แปลงรหัสที่องค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐานได้กำหนดไว้แล้ว ตาม ISO | |
| 646 และ EBCDIC |
2. บทนิยาม
| ความหมายของคำที่ใช้ในมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ มีดังต่อไปนี้ | |
| 2.1 | อักขระ หมายถึง ตัวอักษร ตัวเลข เครื่องหมายพิเศษ และเครื่องหมายอื่นใดที่มีใช้ใน |
| ระบบคอมพิวเตอร์ | |
| 2.2 | รหัส หมายถึง กลุ่มตัวเลขฐานสองที่ใช้แทนอักขระ |
| 2.3 | ตารางรหัส หมายถึง ตารางที่ใช้สำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างอักขระกับรหัส |
| 2.4 | อักขระไทย หมายถึง ตัวอักษรไทย ตัวเลขไทย และเครื่องหมายพิเศษ จำแนกเป็นกลุ่ม |
| ได้ดังนี้ |
| 2.4.1 | ตัวอักษรไทย |
| 2.4.1.1 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2.4.1.2 |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2.4.1.3 |
|
มอก. 620-2533
 |
| 2.4.2 |
|
| 2.4.3 | เครื่องหมายพิเศษ |
| 2.4.3.1 |
| |||||||||||||
| 2.4.3.2 |
| |||||||||||||
| ||||||||||||||
| หมายเหตุ |
| |||||||||||||
| ที่จะนำมาใช้หรือไม่ก็ได้ |
3. แบบ
| 3.1 | รหัสสำหรับอักขระไทยแบ่งออกเป็น 2 แบบ คือ |
| 3.1.1 | รหัสที่ขยายต่อจากตารางรหัส ที่กำหนดโดยองค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| มาตรฐาน ตาม ISO 646 ซึ่งกำหนดรหัสไว้เพียง 7 บิต โดยเพิ่มค่าในบิตที่ 8 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| สำหรับรหัสสำหรับอักขระไทยให้เป็น 1 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3.1.2 | รหัสที่ขยายต่อจากตารางรหัส EBCDIC โดยรหัสสำหรับอักขระไทยที่กำหนดนี้จะ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| กำหนดลงในช่องว่างของตารางรหัส EBCDIC |
4. การกำหนดรหัสสำหรับอักขระไทย
| 4.1 | การแสดงรหัสจะแสดงเป็นตารางขนาด 16 ช่อง x 16 ช่อง โดยอาศัยวิธีการกำหนด |
| รหัสดังนี้ |
| 4.1.1 | หมายเลขแถว 0 ถึง 15 ใช้แทนรหัสเลขท้าย 4 บิต (เลข 4 บิตได้แก่ 0000 | ||
| ถึง 1111) หมายเลขแถวนี้จะใช้เลขฐานสิบเป็นตัวบอกคือ 0 ถึง 15 หรือใช้เลข | |||
| ฐานสิบหกเป็นตัวบอก คือ 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, A, B, C, D, E และ F | |||
| 4.1.2 | หมายเลขสดมภ์ 0 ถึง 15 ใช้แทนรหัสเลขต้น 4 บิต กำกับด้วยเลขฐานสิบหรือ | ||
| เลขฐานสิบหก เช่นเดียวกับข้อ 4.1.1 | |||
| หมายเหตุ | ในส่วนของรหัสตาม ISO 646 มีเพียง 7 บิต เมื่อนำมาแสดงโดยมีรหัสสำหรับอักขระไทยใช้ | ||
| ร่วมด้วยจึงจำเป็นต้องขยายขึ้นเป็น 8 บิต โดยบิตที่ 8 ที่มีค่าเป็น 0 จะเป็นรหัส 128 ตัว | |||
| ของ ISO 646 และบิตที่ 8 ที่มีค่าเป็น 1 จะเป็นรหัสสำหรับอักขระไทย ตามวิธีการดังกล่าว | |||
| จะทำให้ตารางขยายเป็นขนาด 16 ช่อง x 16 ช่อง |
| อ้างอิงจาก http://www.nectec.or.th/it-standards/std620/std620.htm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น